Linkin Park : The New Heavy

Linkin Park’ın ileriye dönük cesur adımları onların metalden yeni ve dağınık bir bölgeye geçtiğini gösteriyor. Chester Bennington ve Mike Shinoda bu önemli röportajda James Hickie’ye değişimin neden oluştuğunu anlatıyor...

Çeviri : İpek Alâra AKBULUT

‘İnterneti mahvetmek - tarayıcısı bir anda Kim Kardashian’ın fotoğraflarıyla dolan herkesin bildiği gibi – bir şeyin nasıl eşi benzeri görülmemiş önem kazanması ve online ortamda bir orman yangını gibi yayılması anlamına gelir. İşte, Linkin Park’tan gelen yeni müzik ve buna gelen tepkiler böyle bir olay. Ve, kültürel bir olgu gibi, sevseniz de sevmeseniz de, onun hakkında bir görüş sahibi olmamak imkansızdır.

Bu özellikle Kaliforniyalıların son parçası Heavy için doğru, ki birçok meme’in (caps tarzı fotoğraflar) gösterdiği gibi, şarkı kendisini göstermesi gerektiği gibi değil. Mike Shinoda da bunun farkında. Kendisine adanan şaşırtıcı sayıda meme’ler olan biri olarak müzik hayranlarının görüşlerini yaratıcı yollarla ifade ettiğini biliyor. Hatta, birkaç gün önce kendisi 664 bin takipçisine ‘Y U NEW SONG HEVY IS NOT HEVY (yeni şarkınız Heavy neden heavy değil)’ şeklinde bir meme paylaştı.

Bugün bu ‘pek de heavy olmayan şarkının’ tüm dünyayla paylaşıldığı gün. Kusursuz yüzündeki geniş gülümseme ve kapşonlusunun üstüne giydiği kot ceketle, Mike yedinci albüm olan One More Light’tan en iyi single’ın ortaya çıkışının beklentisinin geçen gece onu uykusuz bıraktığını – ama iyi anlamda – itiraf ediyor.

“Bu farklı hissettiriyor.” Diyor her türlü yorgunluğunu gizleyen heyecanla. Dinleyiciler mutlaka sosyal medyadaki en iyiden en kötüye değişen görüşlere katılır.

“Oldukça sık zamanda ‘Heavy şeyler benim alanım ama buna da alışabilirim’ ya da ‘Bunu geçeceğim’ şeklinde yorumlar bulacağınız gerçeğini seviyorum.” Diyor Mike. “İki türlü de bizim için iyi” diyip omuz silkiyor.

Eğer herhangi bir şey onu en fazla şaşırtacaksa bunun beğenmeyenler değil “Bundan daha fazlasını bekliyordum”, ne kadar çok kişinin şarkıyı sevdiği olduğunu söyledi. Gözleri fal taşı gibi açık bir şekilde “Bu benim için çok şaşırtıcı” diye açıklıyor.

Bazı değerlendirmelerden dolayı şaşkınlığa uğramış olabilir, şöyle ki twenty one pilots’la karşılaştırması yapılan müzikal fırsatlar. Bu karşılaştırma şuna dikkat çekiyor ki Linkin Park daha ilk günden beri güvenilebilir içgüdülere sahipti. Geçen sene Temmuz’u, twenty one pilots’ın dördüncü albümü Blurryface’in Mayıs 2015’te yayınlandığından beri bir milyon kopya sattığını duyurduğunu hatırlayın? Eh,Linkin Park’ın ilk albümü yayınlandıktan bir yıl sonra tek başına 4,8 milyon kopya sattı Amerika’da –ki bu sadece Amerika’daki durumdu. Devamı ise, sonraki sene her ay 100 bin kopya satmaya devam etti. Bugüne kadar ise dünya çapında toplam 30 milyon kopya sattı.

“En çok zorlayan şeyi arıyoruz” –Mike Shinoda

Linkin Park’ın devamlı ileri götüren gücüne kanıt olarak, The Hunting Party için hazırlanan turne programı şimdiye kadar en başarılı olandı. –“Buna inanabiliyorsanız” tam bir satış elemanı şeklinde, hayret ediyor Mike –Facebook sayfasına (Linkin Park) baktığınızda festivallerde ve arenalarda baş sanatçı olarak yer almaya devam eden grubun 62 milyon beğenisi olduğu açığa çıkıyor, ki bu bir grubun dünyada sahip olduğu en çok beğeni. (The Rolling Stones’un bile bu rakamın üçten birinden az beğenisi var.

Grup bugün LA stüdyolarından Mike, Chester ve Brad’in Heavy’de konuk vokal olarak yer alan elektronik pop şarkıcısı Kiiara tarafından eşlik edilen –Chester’ın daha sonra Kerrang!’e anlattığı gibi “her bir kayıtta yaptığımız ağırlık kaldırmayı yapalım”- Facebook Live aracılığıyla özel canlı performansı yayınladı. 

İşlemler başlıyor, ancak Crawling’in biraz kısaltılmış versiyonuyla. Mike da piyanoda. Bu, Chester’ın bulundukları stüdyonun grubun şarkıyı “17 milyon yıl önce” yazdıkları yer olduğunu yansıtmasına sebep oluyor. Biraz sallıyor –aslında sadece 17 yıl önceydi- ama bu grubun yaşıyla alakalı birçok mütevazı referanslarından biri. Ve grubun altı üyesi 39 yaşında dinçken, hiç şüphe yok ki kendilerini Kiiara’nın önünde biraz yaşlı hissediyorlar. 21 yaşında, Mike’nın söylediği gibi, Hybrid Theory yayınlandığında “beşikte değildi” ama sadece 5 yaşındaydı.

İronik bir biçimde, Kiiara’nın varlığı aslında neden dinç meraklılığını koruduğunu ortaya koyuyor. Mike daha önce hiç yapmadıkları şeyleri denemenin Linkin Park’ı “genç ve mutlu” kılan şey olduğunu söylüyor.

“Hiç kadın vokalle çalışmadığımızı fark ettik ve sonra düşüdük ki ‘Bu nasıl olur?’” Performans Facebook’taki canlı yayından sonra birkaçını cevapladıkları 24 bin civarı yorum aldı bu yüzden grup için soru kıtlığı yok. Bir hayran yeni logo için ilham kaynağının nereden geldiğini sormuş. “Bu bizim death metal’e bağlılığımız” şeklinde şaka yapıyor bassist Dave ‘Phoenix’ Farrell ve baterist Rob Bourdon gibi performansa katılmayan ancak soru cevap bölümüne katılan DJ Joe Jahn. Bir diğer hayran ise One More Light albümündeki 10 şarkı için belli müzik tarzlarına nasıl karar verdiklerini sormuş. “Duygulara direkt cevap” diye şiirsel ancak belli belirsiz biçimde cevap veriyor. Ve doğal olarak Kiiara ile müzikal kimya açık edildikten sonra biri Kiiara’nın turnede gruba katılıp katılmayacağını soruyor. (Altısı da uyum içinde) “Öyle umuyoruz”

Kısa set –Hayranların favorisi olan Burn It Down’un kemik versiyonunu da içeren- Linkin Park’ın bu yeni aşaması için başarılı bir biçimde heyecanı biriktirirken seçilen oldukça arada bırakan ve baskı yaratan sorular Heavy’yi duyunca arttı. Chester ve Mike sağ olsun, gurur ve rahatlama karışımını yayarak One More Light üzerine biraz daha ışık tutmaya hazır...

Stüdyonun konuk odasında taze kesilmiş meyveler ve sebze tabaklarının olduğu bir masa var. Yıllar önce, Chester’ın 580 bin online izleyicisine döylediği gibi, bu tür dokunuşlar onun bu stüdyonun “klas” bir mekan olduğunu düşündüğü anlamına geliyordu. Ve kendisi haksız değilken, sonradan söylediği şeyler Kerrang!’ın incelemesi için daha acildi. Grup online chat’ten çıktıktan ve fanlarına sürekli destekleri için teşekkür ettikten sonra, Chester “Bir dahaki sefere neden her şeyin bu kadar ağır olduğununun sebeplerine bakacağız” şeklinde bir söylemde bulundu –şarkının sözlerinde sunulan soruya referans olarak. Şu an herhangi bir açıklama için iyi bir zaman gibi gözüküyor, beyler...

“Asla rahat ya da memnun hissetmedim bu yüzden benim için bazı şeyleri ağırlaştıran şey benim olumsuzluk ya da önemli ölçüde istismarın döngüsüne yakalandığım düşüncelerim ve davranışlarım.” Ağır ağır konuşuyor Chester, sandalyeyi çekiyor ve sadece kafasının üstündeki tepesi düz kenarları kalkık şapkası tarafından hafifçe geri itilen gerilimi benimsiyor. “Kafatasımın içinde gerçekten kötü bir ortam var bu yüzden gerçekten o sokakları tek başıma yürümemeliyim.”

“Bundan önceki cevabım gözlerimi kapamak, bir bıçak almak ve onu sallamaya başlamak” diye ayrıntılara iniyor ve (sandalyesine) yerleşiyor.”Bu üzün bir süre boyunca işe yaradı, nereye gittiğinizi ve (bıçağı) nereye salladığınızı bilmemeniz hariç. Artık gitmek istediğim yeri gözlemliyorum ve oraya gitmenin en üterici yolunu buluyorum ve düzgün bir yola yürümek için elimden geldiğince fazla insanla çalışıyorum.”

Heavy’nin durumunda bu doğal kendisinin beş grup arkadaşını ve aynı zamanda Justin Bieber, Britney Spears ve Gwen Stefani gibi sanatçılarla işbirliği yapmış şarkı yazarları Julia Michaels ve Justin Tranter’i de kapsıyordu.

“Bir şarkı yazarken ve bu şeyler hakkında konuşurken hepimiz kendi bakış açımızdan konuşuyoruz.” Diyor Mike. “Benim için düşünce şu ki, yağmur yağması, çiselemesi ve seni stres altına sokan çok şey olduğunu hissettirmesi.” Şunu demek istiyor ki, tam anlamıyla, evinde yakında olan bir sızıntının mutfağına zarar verdiğini açığa çıkarıyor. (“Artık bunun hakkında gülebilirim”)

“Hepimizin kendi işleri var” ekliyor Chester. İnsanların %100’ü kötü dönemlerden geçiyor.” Birçok görüş açısıyla altı bireyin düşüncelerini –sanatçılar, kocalar ve babalar, ve Chester’ın durumunda iyileşen bir bağımlı- tek bir duyguda nasıl birleştirebilirsiniz? Çok zor değil, diyor Mike, ve aslında bunun “iletişim kurmak için daha saf bir yol olduğunu” belirtiyor.Örnek olarak bir şarkıya atıfta bulunuyor. Heavy’nin albümün “duygu” açısından bakıldığında “çekirdek” şarkı olduğunu kabul etmesine rağmen One More Light’ın başıkla aynı adı taşıyan şarkısının “kalp, merkez” olduğunu söylüyor.

“Yıllar yıllar önce kayıt şirketi için çalışan ve bizimle gelen bir arkadaşımız vardı.” Hatırlıyor Mike. “İşe radyo promolarında başladı ve bizi Amerika’daki yerel radyo istasyonlarına götürüyordu. Ve geçen sene bir gün aniden kanser olduğunu duydum. – ve aniden hayatını kaybetti. Kesinlikle olanlar hakkında yazmamız gerektiğini biliyorduk.”

“Bu üzücü bir şarkı” diye devam ediyor, “ancak karşılığı şu ki bunun gibi dramatik ve acı verici şeyler olduğunda, yapılacak en önemli şey sevdiğiniz kişilere bağlanmak ve onlara onları umursadığınızı hatırlatmaktır.”

“Arkadaşlarınla bir odada oturmak ve hayatta neler olduğu hakkında konuşmak çok güzel” diye ifade ediyor Chester, içgüdüsel olarak grup arkadaşları hakkında düşünürken, onların toplu hayallerini ve üzüntülerini bir araya getirdiğini açıklığa kavuşturuyor. Mike ile duygu panosu olarak işleyen “alçakgönüllü” bir liste yaparak “Hava ya da dün ne yemek yediğimiz hakkında değil ama gerçekten birbirimiz arasında neler olduğu hakkında konuşuyoruz” diyor. Chester bizzat kendisi baba olmaya yoğunlaşmak istiyormuş, ki bu bizi albümdeki parçalardan “Invisible” hakkında bilgi sahibi yapıyor.

Öyleyse, bu yeni albüm için diğer hedefler neler?

“Linkin Park’a aşina olan herkese, biliyorsunuz ki her bir albümde bizim için en çok heyecan veren ve zorlayan şeyleri arıyoruz.” Diyor Mike. “Bilmediğimiz –ve hakkında öğrenmek istediğimiz- şeyleri arıyoruz.

“Hayatta neler olduğu hakkında konuşmak çok güzel” –Chester Bennington

Ama bu sefer tam olarak bu zamanda ne öğrenmek istediler? The Hunting Party’nin –Kariyerlerinin en ağır albümü ve Helmet’in Page Hamilton’ı ve System of a Down’un Daron Malakianı ile- nasıl başarıya ulaştığıyla farklı başka bir şey ana faktör gibi duruyor. Mike’ın önerdiği gibi “içe odaklı” ve “dinleyerek büyüdüğümüz metal ve hardcore rap’in dallarını” temsil eden, daha “dışa dönük görünümlü” bir kayıtla nasıl takip edersiniz? Yazarları bile cevaptan emin durmuyor.

“Bu albümün(The Hunting Party) diğerinden sonra çıkacağı şüphesi içindeyim” Gülüyor Mike. “Bunun hakkında (The Hunting Party) yayınlamadan önce tam olarak ne alacağımızı biliyorduk ve tam olarak düşündüğümüz gibi oldu. Evden buna gelmek ve bu albümün fırlaması gerçekten çılgıncaydı”

Bu albümün fırlamasını söylemek şunu anlatıyor ki albüm aceleyle yapılmış, ki bu kesinlikle doğru değil. Linkin Park’ın stüdyo albümleri arasındaki en büyük boşluk olmasa da (en fazla aralık 2003 Meteora’sıyla 2007 Minutes To Midnight’ına ait), bu albüm hakkındaki söylentiler ciddi anlamda Nisan 2015’te başladı. Son albümün 19 Mayıs 2017’de çıkacağı düşünüldüğünde, neyin bu kadar uzun vakit aldığını sormak makul duruyor.

“Yazmanın yeni bir türünü öğreniyorduk” diyor Mike. Grubun yaklaşımı müzikal arka plan üzerinde çalışmadan önce sözleri ve besteyi en iyi hale getirmekti. “Başlarda çok heyecanlı olduğumuz şeyler hakkında yazıyorduk ama ne kadar yazdıysak yeni şeyler o kadar iyi oldu ve eski olanı iptal ettik. Bu bizi gerçekten en iyi duruma gelene kadar devam etmeye zorladı. Bir noktada kasıtlı olarak yavaşladık çünkü yaptığımız şeyi sevdik ve acaleye getirmek istemedik. Her “i”yi noktalamayı ve ve her “t”nin çizgisini çekmeyi istedik.”

Bu grubun hayranlarına kendileri için tecrübe kazanmalarına izin verdiği bir yolculuk. Sadece şarkı yayınlanmadan Heavy’nin sözlerini paylaşmakla kalmadılar, ki böylelikle insanlar şarkının sözlerini sindirebilecek ve nasıl bir şarkı olduğunu hayal edebileceklerdi, aynı zamanda son ürünü ortaya çıkaran videoları da yayınladılar.

“Videolar insanları yaratıcı sürecin içine çekmenin bir yoluydu.” Diyor Mike. “Videolar şarkı yapım sürecini tekrarlayacak şekilde bir araya gelmişti. Yani fikirlerle, bazı kelimelerle ve biraz belirsiz melodiyle başlıyorsunuz ve bizim nasıl söylediğimizi ve hangi kelimelerin daha iyi hissettirdiğini anladığımızı görebiliyorsunuz.”

“Bence sözün içeriği desteği sağlayan şey.” Katılıyor Chester, sol taraftaki alana geçmeden önce. “Geliştirici şeyler istiyoruz, şeker gibi şeyler – Eiffel 65’ın şarkısı Blue gibi- değil.” Doğal olarak, şarkıyı içtenlikle söylemeye başlıyor.

“Bazı şeyler popsu olabilir ancak hala birçok içeriği vardır.” Ekliyor Chester. “Hedeflediğimiz şey bu.”

Ama eski zamanların riff ve rap’li Linkin Park’ının fanları adına soruyoruz, biraz daha özlü sesleri olan şeyleri özleyenlere gönlünü almak için bir şey der miydiniz?

Mike bir kahkaha patlatıyor. “Sanırım nereye gittiğini biliyorum...”

• One Shot Closer

\   1) Albüm kapağında bulunan fotoğraf, Deftones’un albüm kapaklarında, Green Day’in Revolution Radio’sunda ve Linkin Park’ın tüm albümlerinde gördüğünüz gibi renk katan, Warner Bros. Stüdyolarında çalışan resim direktörü Frank Maddocks tarafından çekildi. “Eskiden sadece grafik tasarımı yapıyordu ama zamanla çalışmalarına eklemek için fotoğraf çekmeye başladı. Harika bir fotoğrafçı oldu.”

2) Fotoğraftaki çocuklar gruptaki üyelerin arkadaşları. “Hepimiz bir aileyiz. Bu fotoğraf bana hepimizin ailelerinin buluştuğu ve çocuklarımızın bir arada olduğu zamanın nasıl göründüğünü hatırlatıyor. Bu yüzden bu çalışma (kapak fotoğrafı) ve mzüiğin geldiği yer arasında oldukça büyük bir kişisel bağ var.

3) Fotoğraf batı Los Angeles’ta bulunan bir kıyı kenti olan Venice Beach’te çekildi. “Bana evimi hatırlatıyor.”

4) Fotoğrafın hissettirdikleri grubun One More Light’ı nasıl bir araya getirdiği konusunda büyük önem arz ediyordu. “Frank bu fotoğrafı bize aylar önce gösterdi ve albümün tınısıyla ilgili önemli bir fotoğraf olarak sürekli elini kaldırıyormuş gibi gözüküyor. Bunu aklımızda tutmaya devam ettik, ki bunun albümün kapağındaki fotoğraf olacağı açıkça belli oldu.”

“Heavy müziğimizin fanı olanlarla kavga çıkarmaya çalışmıyoruz...” –Mike Shinoda


Böyle ayırt edilebilen farklı vokal tarzı olan iki adam için, Chester ve Mike’a eski Linkin Park fanlarının One More Light’a nasıl tepki vereceğini sormamız ikisinin de olağanüstü derecede aşina ve bilindik kıkırdamalarına sebep oluyor. –Sanki gizlice röportaj sorusu bingosu oynuyorlarmış da ikisi de tüm boşlukları doldurmuş gibi.


“Bazı hayranlarımızın hala ne yapmaya çalıştığımızın farkına varamamasını çok tatlı buluyorum.” Diyor Chester. “Beni şaşırtmıyor –Bunu bekliyordum çünkü onları şaşırtacak oldukça büyük şeyler yapıyoruz.”


Haksız da değil. Bu, onca şeyden sonra 2010’da 4 milyon kopya satıp çok konulu bir kayıt olan A Thousand Suns’ı yayınlayan aynı grup. O zamanlar yapılan bir röportajda, Kerrang! Yazarı Ian Winwood o albümün sadece siyasi bir albüm olarak tanımlananileceğini söyledi. Ve Mike One More Light’ın daha önceden bahsettiği görünen odağa rağmen siyasi olmadığını belirtmekte hızlıyken Heavy’nin neden ilk single olarak düşünüldüğünün sebebi olarak haberlere baktığımızda her şeyin oldukça ağır hissettirdiğini söylüyor.

            

“Bunu sindirmeleri biraz süre alıyor.” Diyor Chester, eldeki konuya ve aynı zamanda önceki yemek metaforuna geri dönerek. “Bu gözü bağlı yemek yemek gibi; spagettiyi sevdiğinizi biliyorsunuz ancak domuz pirzolası ve brokoli yiyor olsanız ve biri ağzınıza spagetti koysa ‘Bu da ne ya?!’ durumuna gelirsiniz.”

“O fanlarımızla kavga çıkarmaya çalışmıyoruz.” Diyor Mike. “Tıpkı herkesin olduğu gibi bizim de farklı hallerimiz var. Bazı zamanlar vardır ki farklı müzik dinlemek istersiniz ve bazı zamanlar vardır ki farklı müzik yapmak istersiniz.”

“Önceki gece ‘Yaratıcılık kutunun içine koyulmak için çok büyüktür’ şeklinde bir tweet attım” diye ekliyor Chester –Mike’ınkinden daha az açık sözlü olan bir mesajla, ki bu basitçe şöyle diyor: ‘Biçim öldü.’ “Biz diğer insanların kendi üzerine geçirdiği aynı sınırlamalara sahip değiliz. Yaratıcılık bir yolculuktur, varılacak bir rota değil, bu yüzden sürekli bzi ilgi çekici yerlere götüren yollara gidiyoruz.”

Bu yerler sert konuları içeriyor, müzik aynı metalik etkiyi göstermese bile. The Killers’ın uyumlu gitar ve modern bass’ını andıran yeni şarkı Talking To Myself de böyle bir şarkı.

“Bu şarkı ben kendi şeytanlarımla savaşırken karımın nasıl hissetmiş olduğu hakkında.” Diye açıklıyor Chester. “Perişan olduğunu görmek ve hiçbir şey yapamamak berbat bir şey olmalı.”

Chester’ın ‘yol’ kelimesinden bahsetmesi gerekmesi ilgi çekici çünkü bu Mike’a göre hayranların hatırlaması gereken önemli bir şey: Onları canlı gördüğünüzde hala sizin en sevdiğiniz şarkıları çalacaklar.

“Kelimenin tam anlamıyla 18 ay önce metal konserlerde çalıyorduk –işte bu biziz.” Gülüyor Mike. “Hayranlarımız için konser yapıyoruz –bu egoistik ya da narsistik bir çaba değil. Hayranların en sevdiklerini çalmak istiyoruz, bu yüzden Heavy’yi One Step Closer’la aynı setlist’e koymak zorlayıcı ve bu Linkin Park’ı Linkin Park yapan şeylerin parçası. Metallica’yla, Paul McCartney’le, Jay Z’yle ya da Steve Aoki’yle sahnedeyken rahat olabiliriz.”

“In The End saf bir pop şarkısı” Chester grubun uzun zamandır nasıl müzikal anlamda her şeyi kapmaya çalıştığını tasvir etmek için atlıyor. “Bu ilk kaydımızdaydı ve kariyerimizin en büyük şarkısıydı. Bu 20 yıldır bu şekilde.”

“Gelecekte nereye gideceğimizi bilmiyorum.” İç çekiyor Mike, Kerrang!’in sonraki sorusu “Linkin Park’ın ileride daha ağır yerlere geri dönüp dönemeyeceği”ni sezerek. “Bu şu an yapmayı istediğimiz şeyi temsil ettiğini hissettiğimiz işin gövdesi. Bu destek verdiğimiz ve süper gurur duyduğumuz albüm.”

“Sadece dalgayı yönlendiriyoruz” diye sonuca varıyor, kollarını sörf yapıyormuş gibi uzatarak.

Sonradan One More Light’ın sanatsal çalışmalarına baktığımızda bu kelimeler Kerrang! İle uyuşuyor. Bir bölümde güneş doğarken, yeni bir şeylere canla başla sarılıyorlar. Tabi ki bazı sular test edilmemiş olabilir ancak bunu beraber ve dinç bir coşku ile yapıyorlar.

Grup sizin onların kararına güvenmenizi ve onlara katılmanızı istiyor.

ONE MORE LIGHT 19 MAYIS’TA YAYINLANACAK. BİLGİ İÇİN LINKINPARK.COM’U ZİYARET EDİN.

• Recollaboration

-Chester albüme yeteneklerini bahşeden bazı gizli sanatçıları yorumluyor...

Kiiara, Heavy’ye nasıl dahil oldu?

“Mike her zaman grubun destekçisi olan Dj Zane Lowe’ye konuşuyordu. Onu birkaç şeyi dinlemesi için stüdyoya davet ettik çünkü onun müziğe bakışını takdir ediyoruz. Bize Kiiara’dan bahsetti. Kiiara’nın röportajlarda büyük bir Linkin Park fanı olduğunu söylediğini anlattı, bu yüzden bizi onunla iletişime geçirdi. Onun (Kiiara) müziği harika.”

Kiiara’nın şarkıya ne getirdiğini düşünüyorsunuz?

“Tüm şarkının tam bir performansını yapıyordum ve sonra o geldi ve vokalleri ezip geçti. Bu, şarkıyı bambaşka bir yere çekti; bu tür şeylerden sadece benim geçmediğim hissini verdi. Bu bir aşk şarkısı düeti değil, aynı deneyimi yaşayan iki kişi.”

Bize Heavy için çalıştığınız yazarları anlatın...

“Heavy’yi Justin Tranter ve Julia Michaels ile yazdık. Julia karanlık kısma oldukça kolay dokunabilecek gibi gözüküyordu, ki bu harika çünkü orası benim yaşadığım yer. Ona şarkıyı bizimle söylemesi için ricada bulundum ancak arka planda olmayı sevdiğini söyledi. Ve dokuz ay sonra bir Top20 hit şarkısı oldu (Issues), yani bir şey onun fikrini değiştirmiş olmalı! (gülüyor)”

Kayıtta başka işbirliği yaptığınız sanatçılar da var, doğru mu?

“Ulaştığımız herkes ‘Grubu seviyoruz ancak bu tarz olarak uyumlu olur mu bilmiyoruz.’ Albüm yayınlandığında ‘Oh, lanet olsunn...’ diyecekler çünkü bu çok farklı. Beraber bir şeyler yapmak istediğimiz tonlarca sanatçı var ve önümüzde uzun bir kariyer var, bu yüzden bunun için çalışacağız. Şimdilik, hayal takımız daha çok yazma kısmındaydı. Gelip de şarkılarda olan çok sanatçı yoktu...”